Rondom Cappadocië

24 januari 2020 - Brugge, België

New York. Check! Great Barrier Reef. Check! En met Cappadocië is alweer iets geschrapt van mijn bucket list. Alle prachtige instagramfoto’s die ik nogal kwijlend heb bekeken werden nu in één klap werkelijkheid. De extreme rotsformaties op dit hele aparte plekje op onze aarde, de luchtballonvaart die hierbij hoort en het slapen in een cave hotel. Prachtig! Om te horen dat deze regio Unesco erfgoed is, was een hele opluchting. Zo wordt dit stukje paradijs toch beschermd. 

Het scheelde niet veel of mijn vriendin en ik hadden onze trein richting Zaventem al gemist. Onze reis werd al van wal gestoken met heel wat stress. Uiteindelijk verliep alles redelijk vlot. De vlucht richting Cappadocië, Kapadokya in de Turkse volksmond, bedroeg ongeveer 4 uur. Genoeg om wat in mijn Trotter boek te bladeren en wat te relaxen. Eénmaal aangekomen in Nevsehir Airport werden we opgehaald met de dolmus en werden door een sympathieke chauffeur richting ons hotel gebracht. De Cappadocia Cave Suites is absoluut een aanrader als accomodatie. Ik kreeg hier te maken met een echt Flintstone gevoel. Slapen in een grot maak je niet elke dag mee. Vervolgens was het een heerlijk, uitgebreid ontbijt en klantvriendelijk personeel. Onze eerste dag werden we aangenaam verrast door het mooie weer tijdens de ballonvaart. Op die manier hebben we de feeënschoorstenen in de Goreme regio kunnen bewonderen. Er in gaan stond achteraf gezien jammer genoeg niet op onze planning. Wel hebben we kunnen genieten van de prachtige zonsopgang. Na de ballonvaart werden we getrakteerd op een een aangenaam middagmaal. En hebben op die manier kennis kunnen maken met de andere reizigers. 

Cappadocia

In de middag trakteerde mijn vriendin haarzelf op een Turkse spa terwijl ik nog wat werk moest afmaken. Can't escape reality. Avondeten deden we in het hotel zelf. Natuurlijk moet er ook wat gesport worden. Dag 2 reisden we af naar de Hasan Dagi. Die beklommen we wat toch wel een tocht was van 6 uur. Allebei bekend op het gebied van paragliding, vlogen we ons een weg naar beneden. De wind zat geweldig en het uitzicht was fenomenaal. Natuurlijk lagen we dan wel met wat krampen in de benen in bed. In de relatieve koelte van de ochtend bezoeken we de rotskerk van Gümüsler, een prima plek om in de sfeer van de grot- en rotslandschappen van Cappadocië te komen. Bijzonder om te zien dat de Christenen hier voor hun geloof uren in de rotsen hebben staan hakken. Behalve een kerk met verschillende losse ruimtes zijn ook een complete ondergrondse stad en een heel stel bovengrondse woningen uitgehouwen. Het is een indrukwekkend geheel, waar we in alle rust van kunnen genieten, want van andere toeristen is hier weer eens geen spoor. De volgende ochtend wandelen we naar het Göreme openlucht museum, een verzameling kerken en kloosters in de rotsen, waarvan sommige nog uitzonderlijk mooie fresco’s hebben. Uren dwalen we rond door het aparte landschap. 

’s Middags nemen we de bus naar Uçhisar, waar ze naast een groot aantal rotswoningen ook een enorm kasteel uit het steen hebben uitgehakt. Het gevaarte torent overal bovenuit en is een ware gatenkaas, waar je via een serie trappen bovenop kunt komen. Zo zien we Cappadocië toch nog van bovenaf, ook al is het dan niet vanuit een luchtballon. Van boven heb je zicht op heel Cappadocië en in de verte zien we Göreme liggen, een prachtig plaatje. We dalen weer af, omdat we het kasteel net iets te hoog vinden om alles goed te zien en lopend door het maanlandschap dat Cappadocië heet gaan we terug naar ons hotel, terwijl de zon steeds lager zakt en de schaduwen weer langer worden. Wat een sprookjesachtige omgeving is dit toch. Het avondmaal was wat aangepast aan de Belgische normen, Frieten! 

We slapen een beetje uit want we weten dat er vandaag geen luchtballonnen opstijgen. Tijdens een groot ontbijt zoeken we uit wat we vandaag eens zullen gaan doen. Vandaag gaan we hiken. En zo staan we even later aan het begin van de Zemi Valley, een mooie vallei van bijna 6 kilometer lang.

We komen er al snel achter wat de beste manier is om het massatoerisme te ontwijken hier in Cappadocië: hiken. We hebben de hele vallei voor ons zelf! Om ons heen torenen de rotspartijen op, soms loopt het pad door een grot heen, dan weer moeten we via een zanderig pad over de rotsen heen klauteren. We lopen tussen de wilde appel- en perenbomen en om ons heen groeien druivenranken. Ik kan het natuurlijk niet laten er een paar te proeven. Het voelt echt een beetje als een sprookje. 

Wanneer we aan het eind van de vallei komen, klauteren we omhoog en lopen een stukje naar de volgende vallei, de Iceri Dere Valley. Deze loopt parallel aan de Zemi Valley en aan de Pigeon Valley. Ditmaal lopen we niet in de vallei, maar erboven, waardoor het uitzicht compleet anders is. We komen langs pompoenvelden en wijngaarden terwijl tientallen meters onder ons, de punten van eindeloze rotspartijen liggen. We eindigen onze hike in de Pigeon Valley, mijn favoriete vallei met honderden ‘fairy chimneys’: rotsen in de vorm van een schoorsteen

 Nog net voor zonsondergang maken we een korte hike naar een uitkijkpunt over de Rose Valley. Via smalle wegen, tussen en soms over de rotsen heen, klauteren we omhoog. Eenmaal bij het uitkijkpunt komen we er al snel achter dat we niet de enige zijn. Deze plek is erg populair, er zijn honderden Chinezen op quads. Een beetje jammer, de schoonheid van Cappadocië is in recente jaren ontdekt door het massatoerisme en dat merk je hier goed! Gelukkig is het een paar honderd meter verderop rustig en hebben we alle tijd om van de ondergaande zon boven de kegelvormige rotsen te genieten.